Agresja u osób z demencją starczą – czym jest?

Demencja to schorzenie, które negatywnie wpływa na mózg, upośledzając jego funkcjonowanie oraz wywołujące zaburzenia poznawcze, mowy, pamięci, emocji oraz liczenia. Osoby, borykające się z demencją, mają problemy z właściwą oceną sytuacji, nie potrafią prawidłowo postrzegać rzeczywistości, pojawiają się u nich trudności z orientacją czasowo-przestrzenną, a także rozumieniem. Agresja u osób z demencją starczą zazwyczaj pojawia się po 65. roku życia. Prawidłowe leczenie, rozpoczęte we wczesnym stadium choroby, skutecznie spowalnia jej rozwój.

Zobacz także: Alzheimer a demencja

Przyczyny agresji u osób z demencją starczą

Rozwój agresji u osób z demencją starczą może być wynikiem długotrwałego, silnego stresu oraz depresji. Związany może być również z innymi schorzeniami takimi jak: infekcja mózgu, stwardnienie rozsiane, choroba alkoholowa, pląsawica Huningtona, cukrzyca oraz choroby genetyczne ośrodkowego układu nerwowego. 

Co najczęściej jest powodem pojawiającej się agresji u osób z demencją starczą?

Krzyki i gwałtowne reakcje są bardzo częstymi sposobami komunikacji u osób chorych na demencję. Agresja u osób z demencją starczą objawia  zazwyczaj wtedy, gdy senior się czegoś boi, odczuwa brak ważnych dla niego rzeczy lub próbuje przed kimś lub przed czymś uciec. Często wydaje mu się, że jest prześladowany, zdarza się też, że widzi lub słyszy coś czego w rzeczywistości nie ma. Zmiany w jego zachowaniu przeważnie spowodowane są sytuacjami w jego otoczeniu, takie jak: głośna rozmowa, podniesiony ton głosu lub przeklinanie. Osoba zmagająca się z agresją w demencji starczej ma poczucie, że czegoś w jej obecnym życiu lub w danej sytuacji brakuje. Nie wie, w jakim czasie się znajduje, nie pamięta, ile ma lat, nie pamięta, kim są ludzie wokół niej.

Jak postępować z problemem agresji u osób z demencją starczą?

Opiekun osoby z agresją w demencji starczej musi obserwować jej zachowania, właściwie interpretować i adekwatnie na nie reagować. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to czy wszystkie potrzeby seniora są zaspokojone oraz zastanowić się jakie nasze zachowania wywołują u seniora tak emocjonalne reakcje i postarać się je wykluczyć, ponieważ pomoże to w wyeliminowaniu stresu u osoby z demencją.

Rozmawiając z osobą cierpiącą na agresję w demencji starczej, należy zachować spokojny ton głosu, w niektórych sytuacjach nawet, jeśli nie ma racji, lepiej jest zgodzić się z podopiecznym, ponieważ łatwiej będzie mu się uspokoić. Jeśli jednak takie zachowanie nie przyniesie oczekiwanych efektów, warto seniorowi dać czas na ochłonięcie i  uspokojenie się. Opiekun przyjacielskim tonem może również rozpocząć zupełnie inny temat rozmowy, co powinno wpłynąć na poprawę humoru chorego. Agresję u osób z demencja starczą można ograniczyć, a w skrajnych sytuacjach rozwiązaniem jest umiejętna i rozważna reakcja. 

Osoby z agresją w demencji starczej nie lubią zmian, dlatego warto zachować rutynę dnia codziennego, ponieważ każda zmiana wywoła w nim napięcie oraz niepokój. Należy unikać hałasu, gdy chory słyszy jednocześnie radio, telewizor, głosy osób ze swojego otoczenia, zazwyczaj reaguje agresywnie lub złośliwe. Opiekun powinien jak najbardziej ograniczyć bodźce, które mogę zestresować seniora. Jak również pozwolić podopiecznemu usłyszeć, zobaczyć lub poczuć to, na czym w danej chwili szczególnie nam zależy. Unikanie negatywnych odczuć, pozwala wyzbyć się u chorego poczucia wstydu, które mogą szybko przerodzić się w agresję.

Najważniejsza jest baczna obserwacja przebiegu agresji u osób z demencją starczą oraz cierpliwość.

Zobacz również: Demencja starcza – porady dotyczące opieki